Ruch Domów Tańca narodził się w ubiegłym wieku na Węgrzech z inicjatywy kompozytorów i etnografów takich jak Zoltán Kodály i Bela Bartók. Rozwijał się spontanicznie wśród młodzieży z miast zainteresowanych węgierską muzyką ludową z regionu Transylwanii i Mołdawii. W krótkim czasie ruch ten stał się alternatywą do komunistycznej unifikacji kulturowej i oryginalnym modelem praktycznej edukacji poprzez muzykę i taniec. W Polsce zaś narodziny ruchu związane są z powrotem młodych ludzi do zainteresowania polskiej żywej tradycji ludowej obserwowanym od początku lat 90-tych.
Idea Domu Tańca to znakomity przykład tego, że  kultura tradycyjna może -  pozostając ciągle żywą, otwartą i intrygującą - wzmacniać poczucie tożsamości jednocześnie prowokując do  wytyczania nowych ścieżek.  Chcemy by Szczeciński Dom Tańca stał się także i u nas popularnym sposobem obcowania w grupie, wymiany energii, myśli i idei.